روزِ شـادِ مـا چو روزِ محشر است

روزِ شــادِ مـا چو روزِ محشر است
زندگانی غصــــــه و دردِ سر است

می کشیم ادبـــــار و رنــــجِ جاهـلان
بخردان در نــــزد جاهل نوکـر است
بر ســـــرِ قلبِ یتیمـــــــان پا نهنـــد
کشتـــن مظلـــــوم حـــجِ اکبر است
اوج گیـــــرند در هواپیمــــای جهل
حرفِ حق چون راکتِ استنـگر است
در شقـــاوت میکننــد طــرح جـــدید
نـان و جســمِ مـا بخونِ مــا تر است
هــرکجـــا باشنــد چو آفت در کمین
این بــلا هــــا را بــلای دیـگر است
آتشیــن خوی و، بد اخــلاق و کثیف
شــــام دزد آمد سحــرگه رهبر است
از زمین تــا آسمــان در حیــــرت ایم
یارب این نسل کدامیـن کافـــر است
نیست اینجـــــا شمـــــه ی انسـانیت
قدر وعزت بستـه با زور و زر است
ظلــم از این بدتــر نبــاشد در جهان
نــاخلف هـــــا وارث پیغمبـــر است
دودی بـاروت ست نفس تا میکشند
شعــــله ی آتش بما پس منظر است
خـاک مــا از خون دارد رنــگ و بو
پرنیـــانی راحتِ مـــــا نشــتر است
مـــرغ آزادی ندانـــد سیـــــــر باغ
در قفس جامانده بی بال و پر است
نالـــــــه ی محمود کی دارد اثــــر
خوانـدن یاسین در گوش خر است
——–—–
جمعه شب اول حمل ۱۳۹۳ هجری آفتابی
که برابر میشود به ۲۱ مارچ ۲۰۱۴ میلادی
ســــــــــــرودم
احمد محمود امپراطور