خوشبختان؛ کم‌بختان، و بدبختان.

 

در هر دیاری سه دسته از مردمان زیست می‌کنند:

 خوشبختان؛ کم‌بختان، و بدبختان.

خوشبختان آنان‌اند که ایامشان به سرور و آرامش و کامروایی آراسته است؛ گویی بخت یارشان بوده و دست عنایت پروردگار بر سرشان سایه افکنده است. 

ایشان بر جاده زندگی، گنج مراد خویش را یافته‌اند و طعم وصال آرزوها را چشیده‌اند.

کم‌بختان در میانه مرز روشنی و تاریکی ایستاده‌اند؛ گاه نَسیمی از طراوت خوشبختی بر چهره‌شان می‌وزد و گاه

گردباد مصائب، طومار آسایش شان را درهم می‌پیچد. 

لیک، هنوز شعله‌ای از امید در دل‌هایشان فروزان است

 که ایشان را از افتادن در ورطه ناامیدی باز می‌دارد.

و اما بدبختان، آن کسان‌اند که چرخ روزگار بر آنان سنگین‌تر از دیگران چرخیده است. 

گویی قلم تقدیر با مرکب تلخی سرنوشتشان را نگاشته است.

 این بینوایان، بیش از هر چیز، نیازمند دستان یاری‌گر و دل‌هایی آکنده از مهر و شفقت‌اند،

 تا مگر از زندان تیرگی رهایی یابند و طعم خوشایند زندگی را بار دیگر بچشند.

هرچند فراخنای سرنوشت به اختیار ما نیست، 

اما دست‌های مهربانی و پیوندهای یاری و همدلی می‌تواند

 پلِ استوار بسازد که این دو گروه، به‌ویژه محرومان و رنج‌دیدگان، از تنگنای سیاهی به وادی روشنی رهسپار گردندد و از چشمه خوشبختی جرعه‌ای بنوشند.

نویسنده: 

احمد محمود امپراطور Ahmad Mahmood Imperator 

برگریزان: ۱۴۰۳ خورشیدی

We live by the vastness of the love we create.

 

With thoughts that break the boundaries of geography and the mind,

With a heart that, like the sun, relentlessly radiates the warmth of love and the light of humanity.

Like rain falling upon the scorched fields of time,

Like a poem that reflects the truth of the future before its dawn, in the mirror of words.

In your essence, with a feeling whose tenderness expands the limits of understanding,

And with verses that infuse the fragrance of love and the passion for life into the soul of every reader, I shall remain eternal,

Even if human breaths cease to exist,

And time confines life to a span shorter than a dream.

But does this limitation of life prevent us from achieving eternity in thought?

Does love not transcend the bounds of mortality,

Flowing through every poem, every word, and every gaze?

We live, not by the brevity of our lives,

But by the vastness of the love we create.

Author: Ahmad Mahmood Imperator 

Autumn 2024

دریغا که اکثر مردمان این روزگار هنوز به افق تابناک آزادی اندیشه

سخن شاعر:

 دریغا که اکثر مردمان این روزگار 

هنوز به افق تابناک آزادی اندیشه

 و کمال بلوغ شخصیتی دست نیافته 

و از سرچشمه‌ی سکینه‌ی درونی محروم اند. 

عقول در زنجیر تقلید خشکیده 

و قلوب در آشوب بی قرار هوی و هوس گم کرده اند

 و راه رهایی همچون گوهر گرانبهایی

 در ژرفای غبار نا آگاهی مدفون گشته است. #احمد_محمود_امپراطور

अफगानिस्तान के सम्मानित कवि और लेखक अहमद महमूद अम्पराटोर

"आह मेरा" आह मेरा आह मेरा, दर्द से भरा हुआ है, मानो पुराने घाव जीवन के बिस्तर पर फिर से ताज़ा हो गए हैं। मेरी आत्मा, कठिनाइयों की भट्टी में जल रही है, और उसकी हर लपट, सब्र और खामोशी की कहानी बयां करती है। वक़्त मरहम नहीं बन पाता, और पल खंजर की तरह मेरे ज़ख्मों की गहराई में उतर जाते हैं। लेकिन मैं, अपनी राख के बीच, आशा का एक बीज खोजता हूं, शायद कल एक नई शुरुआत हो। लेखक: अफ़ग़ान कवि अहमद महमूद अम्परातोर

آه من به قلم احمد محمود امپراطور:

 

آه من

به قلم احمد محمود امپراطور:

آه من، آکنده از درد است،

گویی زخم‌های کهنه بر بستر جان تازه شده‌اند.

روح من، در تنور ناملایمات می‌سوزد،

هر شعله‌اش، حکایتی از صبر و سکوت.

زمان، مرهمی نمی‌شود،

و لحظه‌ها چون خنجر،

بر عمقِ زخم‌هایم می‌نشینند.

اما من، در میان خاکستر خویش،

دانه‌ای از امید را می‌جویم،

شاید که فردا،

آغازی دوباره باشد.

----------

برگریزان ۱۴۰۳ خورشیدی

زن تجلیگاه سُهِش

 

عشق ناب، آن گوهر آسمانی که از سرچشمه‌های ازلی الهام می‌گیرد، در وجود یک زن به اوج زیبایی و تکامل می‌رسد. 

زن، این مظهر ظرافت و عاطفه،

همچون باغی از گل‌های بی‌مثال است

که عشق را به شکوفایی می‌رساند 

و با عطر دل‌انگیزش، جهان را سرشار از معنا و حیات می‌کند. وجودش تجلیگاه سُهِش است که از ژرفنای دل سرچشمه می‌گیرد و به اوج بی‌کرانگی می‌رسد؛ 

عشقی که در پاکی، جلال و جمال و ازمت ریشه دارد

و در آغوش گرمایی که زن به هستی می‌بخشد، به کمال دست می‌یابد. 

در حقیقت، زن، با قلب لطیف و دستان سحِر آفرین خود، عشق را نه‌تنها آیینه‌ دار است، بلکه آن را به هنری بی‌انتها بدل می‌کند که در هر گوشه از زندگی می‌درخشد.

نگارنده: 

#احمد_محمود_امپراطور 

برگریزان ۱۴۰۳ خورشیدی

#عشق 

#زنان 

#زندگی 

#women 

((سُهِش )) احساس

((ازمت))  باوقارتر - آهسته تر

ښاغلی احمد محمود امپراطور، چې د ۱۹۸۵ کال د مارچ په ۳مه د افغانستان د بدخشان په ولایت کې زیږیدلی

 

د محترم احمد محمود امپراطور، شاعر او لیکوال، انځور او ژوندلیک.

ښاغلی احمد محمود امپراطور، چې د ۱۹۸۵ کال د مارچ په ۳مه د افغانستان د بدخشان په ولایت کې زیږیدلی، یو څو اړخیز شخصیت دی چې په ادب، هنر او ټولنه کې یې سترې لاس ته راوړنې لرلي دي. د هغه د هنري وړتیاوو، فلسفي ژوروالي او انسان دوستۍ ارزښتونو ځانګړې ترکیب، په افغانستان او له هغې بهر د خلکو درناوی او مینه ترلاسه کړې ده.

شاعري او ادب:

احمد محمود امپراطور د خپلې ښکلې او احساساتي ژورې شاعرۍ له امله پراخه پیژندنه لري. د هغه شعرونه پیچلي موضوعات لکه مینه، تصوف، سولې او انسانیت څېړي. هغه شاعري د یوې وسیلې په توګه کاروي ترڅو د ځان پېژندنې، شخصي ودې او ټولنیزې هوساینې په اړه ځواکمن پیغامونه وړاندې کړي. د هغه شعرونه د معنوي او نړیوال اپیل له امله پراخه اورېدونکي لري او د خلکو په زړونو ژوره اغېزه کوي. دی اکثره وخت د "د زړونو شاعر" په توګه یادېږي ځکه چې په لوستونکو او اورېدونکو ژوره احساساتي اړیکه جوړوي.

هنري لیدلوری:

د خپلې ادبي کارونو ترڅنګ، احمد محمود امپراطور یو تکړه ګرافیک ډیزاینر هم دی. د هغه ګرافیک هنر د هغه نوښتګر او خلاق ذهن انعکاس کوي چې د هغه د شاعرۍ جمالياتي حساسیت بشپړوي. د هغه هنري آثار د خپل بصري ښکلا او مفهومي ژوروالي له امله ستایل کېږي، چې ډېری وخت د مینې، سولې او فرهنګي میراث موضوعات انځوروي.

انسان دوست هڅې:

احمد محمود امپراطور د انسان دوستۍ د ارزښتونو لپاره ژمن دی او په ټولنیز عدالت، مساوات او د چاپېریال ساتنې اهمیت باور لري. هغه انسانیت د یو بل سره تړلی ګڼي او د متقابل تفاهم، درناوي او نړیوالې سولې اړتیا باندې ټینګار کوي. د هغه لیکنې او کړنې د بېلابېلو کلتورونو، مذهبونو او ټولنیزو ډلو ترمنځ د همغږۍ د ودې لپاره د هغه ژمنتیا څرګندوي. هغه د چاپېریال ساتنه ضروري ګڼي او خلک هڅوي چې د طبیعت او ژویو د ساتنې لپاره مسؤلیت واخلي.

فرهنګي او ټولنیز اغېز:

احمد محمود امپراطور د افغان ادبي او هنري ټولنې یو مخکښ شخصیت ګرځېدلی، چې د خپلو الفاظو او عملونو له لارې یې خلک هڅولي او پورته کړي دي. هغه د ښځو د حقونو پلوی دی او باور لري چې ښځې په ټولنه کې حیاتي رول لري او باید د ژوند په ټولو برخو کې مساوي فرصتونه ورکړل شي. د هغه شاعري او عامه څرګندونې د تبعیض، قوم پالنې او نژاد پالنې په وړاندې د هغه کلک دریځ څرګندوي، او پر ځای یې د یووالي، منلو او متقابل ملاتړ لپاره هڅونه کوي.

شخصي ځانګړتیاوې:

ښاغلی احمد محمود امپراطور د یو مهربان، عاجز او سخاوتمند شخصیت په توګه پېژندل کېږي چې د ژوند ژوره پوهه او د نورو خدمت کولو ته ژمنتیا لري. د هغه فزیکي ښکلا—د اوږدې قد، ښایسته څېرې، اوږدو ویښتانو او تودې، جذابې بڼې سره—هغه ته د "یوسف ثاني" (دویم یوسف) لقب ګټلی، چې د هغه د انجیل د شخصیت سره د ورته والي اشاره ده. خو دا د هغه داخلي ځانګړتیاوې لکه صداقت، عاجزي او حکمت دي چې هغه د یو ځانګړي شخصیت په توګه تعریفوي.

میراث:

د احمد محمود امپراطور اغېز یوازې د هغه په هنري او ادبي کارونو پورې محدود نه دی. د ژوند په اړه د هغه لید، د سولې لپاره د هغه هڅې، او د روښانه راتلونکي لید د بېلابېلو خلکو لپاره الهام بښونکی دی. هغه د مینې، حکمت، او د شخصي او ګډې هوساینې د لټون سمبول ګڼل کېږي. که د خپلې شاعرۍ، هنر یا انسان دوستۍ هڅو له لارې وي، هغه د امید او مثبت فکر استازیتوب کوي، نور هڅوي چې د یوې ښې نړۍ لپاره کار وکړي.

په لنډ ډول، احمد محمود امپراطور یو معاصر رنسانس انسان دی—شاعر، هنرمند، فیلسوف او انسان دوست—چې کارونه او شخصیت یې شاوخوا خلک هڅوي او پورته کوي. د هغه ونډې د افغانستان او له هغې بهر د فرهنګي چاپېریال د جوړولو کې مرسته کوي، چې د حکمت، مینې او سولې غږ وړاندې کوي.

لیکوال: د بهرنیو شاعرانو او لیکوالانو ټولنه

مور، د هستۍ د کتاب پیل دی او د الهي رازونو یو خزانه

 

مور، د هستۍ د کتاب پیل دی او د الهي رازونو یو خزانه، چې هېڅ قلم د هغې پر جلال او شکوه د لیکلو توان نه لري.

هغه د مینې او محبت لومړنۍ نښه ده، چې له عرشه فرشه ته نازله شوې ده، ترڅو ځمکه د خپلې وجود په ګوهر ښایسته کړي.

د مور مینه هغه بې‌پایه سمندر دی چې هره څپه یې د فداکارۍ، وفا او تلپاتې مینې کیسې په زړه کې لري.

زما په اند، مور د الهي رڼا سرچینه ګڼل کېدای شي،

هغه چې د جنت په بوی ډکې لاسونو سره نړۍ د رحمت او شفقت ډکه کوي.

مور د محبت اسمانونو ستنه ده چې د وخت هېڅ زلزله یې ټینګښت نشي ماتولی او د هغې د مینې سیوری به تر قیامته د نړۍ پر سر خپور وي.

هغه هغه سرلوړى سرو دی چې هر پاڼه یې د صبر او استقامت نښه ده او هره څانګه یې د الهي لطف جلوه ده.

د مور مینه هغه تلپاتې اور دی چې هېڅکله نه سړېږي؛ هغه مینه ده چې له ازله په لوح محفوظ لیکل شوې او تر ابد به د انسان په زړه کې بلېږي.

مور بېشکه د اسم اعظم مظاهره ده؛ د معرفت جام چې هر څوک یې یو غوړپ وڅښي، زړه یې د بې‌پایانه حکمت نه ډکېږي.

هغه یو داسې هنداره ده چې د حق جمال پکې ښکاري او اولاد د دې هندارې په وړاندې د بندګۍ او محبت درس زده کوي.

مور هغه شمع ده چې د نورو د رڼا لپاره سوځي او په دې سوځېدو کې خپل نامرادي ته مانا ورکوي.

په رښتیا سره چې مور یوازې یو انسان نه، بلکې یو داسې فرښته ده چې په خاورو کې پټه ده؛ داسې مخلوق چې هر ګام یې زرګونه ملائکې ته د تعظیم سر ټیټوي او هره خبره یې هغه دعا ده چې عرش ته رسي.

که جنت غواړې، پوه شه چې د رحمت څادر یې د مور په لاسونو کې پروت دی؛

ځکه جنت د هغه بې‌تمې مینې او بې‌پایانه عشق سیوری دی چې یوازې د مور له لمنې څڅېږي.

په درناوي او اخلاص

لیکوال: احمد محمود امپراطور

پنجشنبه، د قوس لومړۍ نېټه، ۱۴۰۳ لمریز کال

ژباړن: "مینه ناوک افغان"ا

خداوند با علم بی‌کران و حکمت بی‌پایان خود بر تمام احوال جهان آگاه است

 

خداوند با علم بی‌کران و حکمت بی‌پایان خود بر تمام احوال جهان آگاه است، و این کافی‌ست که ما در مقام بندگی، بهترین و نیکوترین رفتار را پیشه کنیم.

این خود اوج کمال انسانیت و بندگی‌ست 

که در سایه‌سار لطف الهی به تجلی می‌رسد.

نویسنده:

#احمد_محمود_امپراطور 

۱۴۰۳ خورشیدی

#عشق 

#معرفت

تقدیم به مادران عالم!

 

مادر، سرآغاز کتابِ هستی و گنجینه‌ای است از رازهای الهی، که هیچ قلمی بر جلال و شکوه او توانِ نگارش ندارد.

 او نخستین آیتِ مهر و محبت است که از عرش به فرش نازل گشته تا زمین را به گوهرِ وجود خویش زینت بخشد.

 عشقِ مادر، آن بحرِ بی‌کرانه است که هر موجش حکایتی از فداکاری، وفا، و مهر جاودانه در دل دارد.

به زعم من، مادر را می‌توان سرچشمهٔ نورِ ایزدی دانست،

 آنکه با دستانی که بوی بهشت دارد، گیتی را سرشار از رحمت و شفقت می‌سازد. 

مادر، ستون افلاک محبت است که به هیچ زلزلهٔ روزگار، استواری‌اش نمی‌شکند و سایه‌اش مهرش تا قیامت بر سر روزگار گسترده است.

او سروِ سرفرازی است که هر برگش نشانی از صبر و استقامت دارد و هر شاخه‌اش تجلی لطف خداوندی است.

 مهرِ مادر، آن آتشِ جاودانه است که هرگز به سردی نگراید؛ عشقی است که از ازل در لوحِ محفوظ نوشته شده و تا ابد در جانِ آدمی شعله‌ور می‌ماند.

مادر، همانا مظهرِ اسم اعظم است؛ جامی از معرفت که هرکس جرعه‌ای از آن نوشد، دلش از حکمتِ بی‌کران سیراب گردد.

 او آیینه‌ای است که جمالِ حق در آن متجلی است و فرزند، در برابر این آیینه، درس بندگی و محبت می‌آموزد.

مادر، آن شمعی است که برای روشنیِ دیگران می‌سوزد و در این سوختن، نامیرایی خود را معنا می‌بخشد. 

به‌راستی که مادر، نه انسان که فرشته‌ای است در کالبد خاکی؛ مخلوقی که هر گامش، هزاران ملک را به تعظیم وادار می‌سازد و هر کلامش دعایی است که به عرش اعلی متوسل میشود.

اگر بهشت را می‌طلبی، بدان که ردای رحمتش در دستان مادر پیچیده شده است؛ 

چرا که بهشت، سایه‌ای از آن مهرِ بی‌منت و عشقِ بی‌پایان است که تنها از دامان مادر تراوش می‌کند.

با حرمت و ارادت

نویسنده: احمد محمود امپراطور 

پنجشنبه اول قوس ۱۴۰۳ خورشیدی 

که پدر کشتگی در خونِ پسر می ماند

 

همرهی دشمنِ دیرینِ پدر یار مشو

که پدر کشتگی در خونِ پسر می ماند 

#احمد_محمود_امپراطور

Ahmad Mahmood Imperator, a man who lives

 Ahmad Mahmood Imperator, a man who lives in the fullness of humanity and benevolence, shines like the radiant sun in the sky of poetry and literature. In an era where tongues have fallen into painful silence and hearts have been emptied of passion and enthusiasm, he speaks a clear and truth-seeking word, like a melody from the heavens above. His speech is not only eloquent and meaningful but also like a light that shines in the darkness of endless nights, illuminating the path of those seeking truth. In his words, every term is a precious gem in its place, and each sentence is like a flower that blooms in the garden of knowledge.

He, emerging in a land full of beauty and hardship, like a precious gem within a hard stone among his people, kindles a flame of wisdom and love in the hearts of others with every poem and speech. Just as a star shines on the horizon in the middle of dark nights, Ahmad Mahmood Imperator’s words also shine like a gem of light and truth in the heart of time, guiding every person seeking clarity and wisdom.

In each line of his poetry, there is a hidden pleasure that cannot be passed by; the words in his hands do not just flow on paper but penetrate the heart of the reader, turning thoughts and feelings into a stream of light. In these precious verses that flow from his heart, each word is a reminder of history, each rhyme is a testament to emotion, and each image is a reflection of the human soul.

He is one of those speakers whose words do not simply fit between the lines of letters; his speech is an honor to humanity and a dignity for the human conscience. Ahmad Mahmood Imperator’s poetry is not only in search of external beauty but also seeks the essence of truth and meaning. In every word, there is wisdom, and behind each sentence, there is a hidden meaning that calls humans to reflect on their own existence.

Thus, Ahmad Mahmood Imperator is not only a poet who has beautified the world with his pen, but also a guide who, holding a lantern, shows the way to those seeking truth and beauty on the winding roads of life. His words are like a river that flows from the springs of wisdom and, on its path, purifies everything from impurities.

Ahmad Mahmood Imperator, a name that resonates with the essence of poetic transcendence

Ahmad Mahmood Imperator, a name that resonates with the essence of poetic transcendence, stands as a beacon in the vast expanse of literature and art, casting light upon the souls of those fortunate enough to encounter his creations. His verses, steeped in profound mysticism and eternal themes of love, evoke emotions that stir the deepest corners of the human heart, beckoning the reader into realms where beauty and wisdom intertwine.

A poet of exceptional talent, his words transcend mere expression; they are vessels carrying the weight of untold emotions, of a heart that has known both the profound quietude of peace and the tumultuous depths of longing. Ahmad Mahmood Imperator’s poetry is not simply the echo of a mind, but rather the resonant cry of a soul, navigating the uncharted waters of human experience, seeking the sublime amidst the mundane.

In his artistry, there exists a harmony so delicate, a balance so rare, that it transcends the written word. His visual creations—graphical masterpieces as vivid as the imaginations they spring from—reflect not only his aesthetic sensibilities but also his deep understanding of the human condition. Each stroke, each shade, speaks of a mind in tune with the universe, a heart that beats in rhythm with the pulse of the earth.

Yet, beyond the realm of art and poetry, Ahmad Mahmood Imperator is a figure of compassion and integrity. His presence, both gentle and resolute, leaves an indelible mark upon the hearts of those who encounter him. In his every action, there is a quiet dignity, a commitment to the welfare of others, to the pursuit of peace and prosperity. His humanitarian spirit knows no bounds, and his respect for all life is evident in his tireless efforts to create a world that is just, kind, and harmonious.

Ahmad Mahmood Imperator is not simply a poet, an artist, or a thinker—he is a living testament to the potential of the human spirit. His work, his thoughts, and his actions are woven into the fabric of a greater vision: one where beauty, wisdom, and kindness illuminate the path toward a brighter future for all of humanity. In every line he writes, in every image he creates, he invites us to see the world as he does—a place of infinite possibility, where love and truth reign supreme.

احمد محمود امپراطور، نامی که با جوهره تعالی شاعرانه طنین انداز می شود

 

احمد محمود امپراطور، نامی که با جوهره تعالی شاعرانه طنین انداز می شود، همچون چراغی در گستره وسیع ادبیات و هنر ایستاده است و بر روح کسانی که به اندازه کافی خوش شانس با آفریده های او روبرو می شوند، نور می افکند. ابیات او که آغشته به عرفان عمیق و مضامین جاودانه عشق است، احساساتی را برمی انگیزد که عمیق ترین زوایای قلب انسان را به هم می زند و خواننده را به قلمروهایی که زیبایی و حکمت در هم آمیخته اند، سوق می دهد.

 شاعری با استعداد استثنایی، سخنانش فراتر از بیان صرف است. آنها ظرفی هستند که سنگینی احساسات ناگفته را به دوش می کشند، قلبی که هم سکوت عمیق آرامش را می شناسد و هم اعماق پر هیاهوی اشتیاق را. شعر احمد محمود امپراطور صرفاً پژواک ذهن نیست، بلکه فریاد طنین انداز یک روح است که در آبهای ناشناخته تجربیات بشری سیر می کند و در میان امور دنیوی به دنبال امر متعالی است.

 در هنر او، هارمونی آنقدر ظریف وجود دارد، تعادلی چنان نادر که فراتر از کلام نوشته شده است. خلاقیت‌های بصری او - شاهکارهای گرافیکی به روشنی تخیلاتی که از آنها سرچشمه می‌گیرد - نه تنها حساسیت‌های زیبایی‌شناختی او را منعکس می‌کند، بلکه درک عمیق او از شرایط انسانی را نیز منعکس می‌کند. هر ضربه، هر سایه، از ذهنی هماهنگ با کیهان صحبت می کند، قلبی که با ضربان زمین ریتم می تپد.

 با این حال، فراتر از قلمرو هنر و شعر، احمد محمود امپراطور شخصیتی مهربان و درستکار است. حضور او، هم ملایم و هم مصمم، اثری محو نشدنی بر دل کسانی که با او روبرو می شوند، می گذارد. در هر اقدام او، وقار آرام، تعهد به رفاه دیگران، به دنبال صلح و رفاه وجود دارد. روحیه انسان دوستانه او هیچ حد و مرزی نمی شناسد و احترام او به تمام زندگی در تلاش های خستگی ناپذیر او برای ایجاد جهانی عادلانه، مهربان و هماهنگ آشکار است.

 احمد محمود امپراطور صرفاً یک شاعر، یک هنرمند یا یک متفکر نیست، او گواهی زنده بر توانایی روح انسان است. کار، افکار و اعمال او در تار و پود چشم اندازی بزرگتر تنیده شده است: دیدگاهی که زیبایی، خرد و مهربانی مسیری را به سوی آینده ای روشن برای همه بشریت روشن می کند. در هر خطی که می نویسد، در هر تصویری که می آفریند، ما را دعوت می کند تا جهان را همانطور که او می بیند ببینیم - مکانی با امکان بی نهایت، جایی که عشق و حقیقت در آن حکمفرماست.

Ахмад Махмуд Император, очаровательный поэт и красноречивый лирик из Бадахшана, Афганистан

Ахмад Махмуд Император, очаровательный поэт и красноречивый лирик из Бадахшана, Афганистан, — это фигура, чьё отражение сверкает красотой и истиной в бесконечном зеркале мистицизма и любви. Кажется, что он зажёг небесный огонь в своём сердце, и каждая строчка его поэзии, словно чистое пламя этого божественного огня, освещает самые тёмные уголки души светом осознания и ясности. Он не просто поэт, ограниченный словами; напротив, он мастерски использует их, как художник использует кисть, создавая великолепные и неповторимые произведения, которые выходят за рамки обыденного и захватывают сердца в плену любви и мудрости.

Этот «Второй Иосиф», Император, сияет как яркая звезда на литературном небосклоне Афганистана. Его облик, сочетание достоинства и очарования, завораживает все сердца. В своей преданности истине и миру он создаёт сложные узоры смысла, а его волнующий, мелодичный голос пробуждает бесконечный пыл в сердцах. Кажется, что каждый момент его существования — это новый источник мудрости и страсти, утоляющий жажду его поклонников и раскрывающий перед ними новый мир значений и прозрений.

Ахмад Махмуд Император не только поэт сердец, но и непревзойдённый художник, достигший вершин творчества и новаторства в графическом искусстве. Его графические работы похожи на сны, воплощённые в реальность, каждая из которых полна оригинальности, цвета и красоты, унося зрителя в глубины смысла и являя создание, наполненное его проницательным умом и безграничным вкусом. Он использует язык искусства как оружие для мира и гармонии, создавая мир красок и форм, как мост для единения сердец.

С глубоким и всесторонним пониманием роли человечества на этой земле, Император выходит за рамки предвзятости и отчуждения, постоянно молясь о мире и сосуществовании людей. Он превосходит общепринятые мысли, веря, что сердца всех людей связаны на самом глубоком уровне, и только любовь может возвысить эту связь до её высшей формы. Через язык литературы и искусства он разрушает географические границы, являясь посланником единства и солидарности среди всех людей.

Его взгляд на женщин — это возвышенный и уважаемый взгляд; он видит в них нечто большее, чем привычные рамки, он воспринимает их как воплощение нежности и созидания. Он считает женщин нежными, но стойкими существами и основополагающей осью выживания жизни — драгоценной сущностью, чья глубина и мудрость могут стать светочем, озаряющим самые тёмные стороны жизни. По мнению Императора, мужчина и женщина — как два взаимодополняющих элемента, которые придают смысл жизни, и именно в слиянии этих двух сущностей скрыт секрет вечности и совершенства.

Ахмад Махмуд Император, с сердцем, чистым, как прозрачная вода, и душой, полной света, сияет как спокойное пламя в темноте этого бурного мира. Среди шума и суеты современности он поёт гимн любви и мира, и каждая строчка его поэзии является вестником сострадания и единства. Он не просто поэт и художник, но символ чистой человечности и безграничной любви, который навсегда останется в сердцах людей.

Ahmad Mahmood Imperator,POET

 

Ahmad Mahmood Imperator, the renowned poet and visionary thinker from the majestic lands of Badakhshan, stands firm and noble like a towering mountain in the realm of literature and mysticism. Nurtured in the mythical, historic land of his birth, and inspired by the gentle nature of mountains and rivers, he shines like a brilliant gem, touching the souls of those captivated by his words. His face, reminiscent of the transcendent beauty of Prophet Joseph, holds a charm and grace that captivates not only the eyes but also the hearts. This is why people call him the "Second Joseph," seeing in this rare poet a reflection of both beauty and virtue.

With a pen filled with spirituality and wisdom, Ahmad Mahmood Imperator weaves love into his poetry and adorns each word like a precious gem on the pages of time. His words resonate not only with his own era but will also inspire future generations as a source of insight and mysticism. He speaks of love, of kindness and humanity, portraying life’s beauty with such profound emotion that each line of his poetry becomes a mirror of pure human feelings. Like a skilled healer, he soothes the sorrows of distressed hearts and, with his words, applies balm to the unseen wounds of society.

This impassioned poet delves deeply into philosophical and mystical reflections, speaking with a comprehensive view on the role and position of humankind in this vast world. Ahmad Mahmood Imperator holds an exalted understanding of humanity's mission and believes that all humankind forms one family, with love and unity as the essence of life. In his poetry and discourse, he constantly emphasizes the importance of love and mutual respect among people, describing division and conflict as obstacles on the path to human perfection. Therefore, he views peacemaking and the avoidance of prejudice and hatred as essential pillars of life, inviting his audience to a world free of hostility and filled with compassion and unity.

Ahmad Mahmood Imperator deeply honors the role of women in society, viewing them as sources of affection and compassion. He speaks of women with special reverence, portraying them as angels who nurture beauty and love within society. In his poetry, women are not only companions but are honored as the foundational pillars of human civilization. He believes that the greatness and perfection of humanity depend on respecting and cherishing the place of women, and each line of his poetry reflects profound admiration and respect for these precious beings.

In addition to being a poet, Ahmad Mahmood Imperator possesses great talent and creativity in visual and graphic arts. His visual works, like captivating paintings, fill the soul with beauty and harmony. He displays an art that blends imagination with reality, infusing each design with a fresh vision of spirituality and feeling. His paintings and designs emerge from the heart and, in every color and stroke, one sees the delicate, artistic essence within him. This diversity and skill across different artistic fields have made him an unparalleled figure, a shining jewel among the artists and literati of his time.

One could rightly call him a harbinger of love and knowledge, for his words are woven with compassion, and his essence reflects purity and kindness. Like an ancient tree with roots firmly in his homeland and branches spread across the horizons of humanity, he speaks of a world where peace and tranquility replace conflict, and where people walk hand in hand toward a bright future. In our age, when prejudice and hatred cast a dark shadow over the sky of life, his words are like a breeze of hope and light that renews weary hearts, guiding them toward the path of friendship and unity.

Ahmad Mahmood Imperator, with his great spirit and deep insight, shines like a bright lamp in the dark nights, illuminating the hearts of those who seek inspiration. He should be seen not only as a poet of high rank but also as a legend of love and wisdom, who stands in our time as a radiant presence, leaving behind his melodies as an eternal legacy for future generations.

Mr. Ahmad Mahmood Imperator

 Mr. Ahmad Mahmood Imperator, born on March 3, 1985, in Badakhshan, Afghanistan, is a multifaceted individual who has made significant contributions to literature, art, and society. His unique blend of artistic talent, philosophical depth, and humanitarian values has earned him respect and admiration both in Afghanistan and beyond.

Poetry and Literature:

Ahmad Mahmood Imperator is widely recognized for his poetry, which is celebrated for its lyrical beauty and emotional depth. His verses explore complex themes, including love, mysticism, peace, and humanity. He is known for using poetry as a vehicle to communicate powerful messages about self-discovery, personal growth, and societal well-being. His poetry resonates with a broad audience, particularly because of its spiritual and universal appeal. He has often been referred to as the “Poet of Hearts” for his ability to deeply connect with his readers and listeners on an emotional level.

Artistic Vision:

In addition to his literary work, Ahmad Mahmood Imperator is a gifted graphic designer. His graphic art reflects his innovative and creative mind, showcasing an aesthetic sensitivity that complements his poetry. His artworks are noted for their visual beauty and conceptual depth, often illustrating themes of love, peace, and cultural heritage.

Humanitarian Efforts:

Ahmad Mahmood Imperator is deeply committed to humanitarian causes, believing in the importance of social justice, equality, and environmental preservation. He views humanity as interconnected, emphasizing the need for mutual understanding, respect, and global peace. His writings and actions reflect his dedication to promoting harmony among people of different cultures, religions, and backgrounds. He believes in the importance of protecting the environment, encouraging people to take responsibility for the world they inhabit, particularly when it comes to preserving nature and wildlife.

Cultural and Social Impact:

Ahmad Mahmood Imperator has become a prominent figure in the Afghan literary and artistic community, known for his ability to inspire and uplift others through his words and actions. He is a proponent of women’s rights, believing that women play an essential role in society and should be given equal opportunities in all spheres of life. His poetry and public statements reflect his firm stance against discrimination, tribalism, and racism, advocating instead for unity, acceptance, and mutual support.

Personal Qualities:

Mr. Ahmad Mahmood Imperator is described as having a kind, humble, and generous personality, with a deep understanding of life and a commitment to serving others. His physical appearance—tall, handsome, with long flowing hair and a warm, approachable demeanor—has earned him the affectionate nickname “Yusuf Thani” (Second Joseph), referencing his striking resemblance to the biblical figure. However, it is his inner qualities, including his integrity, humility, and wisdom, that truly define him as a person.

Legacy:

Ahmad Mahmood Imperator’s influence goes beyond his artistic and literary works. His insights into life, his advocacy for peace, and his vision of a better future continue to inspire a wide range of individuals. He is seen as an embodiment of love, wisdom, and the pursuit of personal and collective betterment. Whether through his poetry, artwork, or humanitarian efforts, he has become a symbol of hope and positivity, encouraging others to contribute to a better world.

In summary, Mr. Ahmad Mahmood Imperator is a modern-day Renaissance man—an artist, poet, philosopher, and humanitarian—whose works and character inspire and uplift those around him. His contributions continue to shape the cultural landscape of Afghanistan and beyond, offering a voice of wisdom, love, and peace.

Ahmad Mahmood Imperator thoughts

Ahmad Mahmood Imperator is a poet whose words echo with depth, beauty, and universal themes. Known as the “Poet of Hearts,” his verses are filled with reflections on love, mysticism, and human connection, capturing emotions that speak to the soul. His poetry is more than just words; it’s an exploration of the human experience, blending spirituality and wisdom in ways that make his works timeless and impactful.

In his poetry, Ahmad Mahmood Imperator often celebrates love in its many forms—romantic, platonic, and divine. He embraces the idea that poetry is a vessel for both the possible and the impossible, using it to share profound and often complex meanings. His admirers call him “Yusuf Thani” (Second Joseph), a testament to his captivating presence and poetic style reminiscent of the beauty and grace of Prophet Joseph.

Ahmad Mahmood Imperator’s poetic themes are diverse yet cohesive, touching upon peace, prosperity, civilization, and an unyielding hope for unity. His vision extends to the well-being of society as a whole, with verses that advocate for mutual respect and harmony among people, regardless of differences. His belief in peace and environmental care are also present in his poetry, calling for a world where humanity lives in sync with nature, and where every individual takes responsibility for the planet.

His poetry is a powerful blend of intellectual richness and emotional sensitivity. It reflects his belief that the best literature is both rhythmic and meaningful, capable of stirring the heart while engaging the mind. His unique style and mastery of language give his works a beauty that resonates deeply with his audience.

Ahmad Mahmood Imperator’s poetic legacy is one that will continue to inspire future generations, as his words are reminders of love, beauty, wisdom, and the essential values that connect us all. Through his art, he captures the essence of what it means to be human and, in doing so, holds a special place as a beloved poet and visionary. 

شعر و تصویر احمد محمود امپراطور

تصویر: احمد محمود امپراطور 

اینجا به جز سیاهی سیاستمدار نیست

اینجا به غیر دود و غم و انتحار نیست 

اینجا ملا و مفسد و غارتگران یکیست 

اینجا حضور عالم و دانا به کار نیست 

اینجا جمع معامله گر ها نشسته اند 

اینجا به غیر دزدی دیگر کار و بار نیست

اینجا دکان و مندویی درد و ماتم است 

اینجا جوان و پیری یکی استوار نیست 

اینجا گرفته اند نفس را ز کودکان 

اینجا بری شکفتن باغ و بهار نیست 

اینجا گذشته بود که دریا و چشمه داشت

اینجا روانه غیری ز خون جویبار نیست 

اینجا پر است شهر ز معتاد و کیسه بر 

اینجا جوان کاکه و مرد عیار نیست

اینجا زنان و دخترکان را دهند عذاب 

اینجا غرور و عزت بابا مدار نیست 

اینجا برای زندگی تنها شهادت است 

اینجا ز دام حادثه راهِ فرار نیست 

اینجا اگر بخندی ویا گریه سر دهی 

اینجا به ظالمان رسن و چوب دار نیست

اینجا برای محمود و صدها تن دیگر 

اینجا به غیر مرگ دیگر انتظار نیست 

----------------------------------- 

یکشنبه ۱۸ عقرب ۱۳۹۹ خورشیدی 

که برابر میشود به 08 نوامبر 2020 ترسایی 

سرودم 

#احمد_محمود_امپراطور

 خلاصه غزل:

این شعر احمد محمود امپراطور، یک تصویر تلخ و ناامیدانه از وضعیت جامعه‌ای را به تصویر می‌کشد که در آن بی‌عدالتی، فساد، و ظلم بر مردم سایه افکنده است. شاعر با بهره‌گیری از کلمات سنگین و تأثیرگذار، احساسات منفی و دردناک خود را نسبت به نابسامانی‌ها و چالش‌های اجتماعی بیان می‌کند. او به شرایطی اشاره می‌کند که در آن سیاستمداران بی‌تفاوت به درد مردم، فساد و غارت در بالاترین حد، و ظلم بر افراد ضعیف جامعه فراگیر است.

در ابیات مختلف این شعر، نشانه‌هایی از خستگی، ناراحتی، و ناامیدی دیده می‌شود که می‌توان آن را به عنوان صدایی از دل یک جامعه درگیر بحران‌های اجتماعی و اقتصادی درک کرد. همچنین، شاعر با اشاره به مسائلی مانند مشکلات نسل جوان، نابودی ارزش‌ها، و از دست رفتن شادابی و امید در زندگی، تصویری از دشواری‌های روزمره جامعه خود ارائه می‌دهد.

به طور کلی، این شعر بازتابی از اعتراض و درد دل مردم تحت تأثیر شرایط ناگوار است که به خوبی در قالب کلمات و بیان شاعرانه منتقل شده و می‌تواند برای هر شنونده یا خواننده‌ای تأمل‌برانگیز باشد.