بی تـو من شام تار را مانم

بی تـــــو من شــــام تار را مانم

غصــــــه ای روزگــــــار را مانم

داغِ ســـرتا به پاسـت در تن من

دشتِ از لالــــــــــــه زار  را مانم

میچکد خون ز پـــــرده های دلم

گل فــــروشِ بهــــــــــار را مانم

سایه ای غـــــم فتاده بر دوشم

لشــــــــکرِ خیمـــــه دار را مانم

پاره شد نسج خنـــده های وفـا

دل پُــــر از خون انــــــار را مانم

چمن و بـــــاغ و گلشنـــــم نبُوَد

بلبــــــــــل بی دیــــــــار را مانم

خفته در قلب من محبت و عشق

شوق چنـــــدین هـــــزار را مانم

تــــوسن من محیــط نشنــــــاسد

ابــــــــری آتش ســــــوار را مانم

نشـــــــــه دارد دمـــــاغ افـکارم

بـــــــاده نوشـــی خمـار را مانم

باغ اندیشــــــــه ام خـزان نشود

خامــــــــه ای آبــــــــدار را مانم

صفحه گر نشمـرم چه چاره کنم

دســـــت خط یــــادگـــار را مانم

مـــرگ کی نـــــام من بخاک برد

لــوح سنــــگ مــــــــزار را مانم

امپـــراطور عشق خود باشــــــم

بیــــــدل بیقــــــــــــــرار را مانم

محمود اینجـا چو شمع میسوزم

جــــــــگر داغـــــــــــدار را مانم
---------------------------
جمعه 60 جدی 1393 هجری آفتابی
که برابر میشود به 26 دسامبر 2014 میلادی

ســـــــــــرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان