۱۳۹۳ آبان ۵, دوشنبه

چه پروار داری


با رقیبـــان ســری گل گشت و تماشا داری
من اگر سوختــــم از غـم تو چه پروا داری
پرتو حسن تو شد شهــــره ی شهرستانها
قـــدم هر جـــا به نهـی ولولـــه بر پا داری
چشم زیبـــا، قـــدِ رعنــا، لبـی میناست ترا

آنچـــه خوبی بجهـان است تو آن را داری
خوی و اوصاف تو ز اندیشــه فراتر باشد
چهــــره ی یوسفــی و عشــق زلیخا داری
تو خودت نو گل اخلاصی و پرورده ی مهر
چه ضــرورت به گل و، بلبـل و، دریا داری
میل اگــر نیست بسوی دل دیوانــــه ی من
پس چرا وعـده ی امــروز ، به فـردا داری
چه کمـی داردی این ملک تـو و مـــردم تو
که شب و روز به ســـر فـــکر اروپا داری
میبـــرد جوهــر چشــم تو مــــرا از هوشم
نـگه ی تیــــز و، غضبناک و، فریبا داری
من بخون دل خود بوســـــه کنــم پـای ترا
این چنیـن عاشق و دلـــداده و شیدا داری
سینـــه ی زخمی محمود تــرا می خواهد
که تـو از تجـــربه ی عشــق مداوا داری

--------------------------------------------
پنجشنبه اول عقرب 1393 هجری آفتابی
که برابر میشود به 23 اکتوبر 2014 میلادی
ســـرودم
احمد محمود امپراطور

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر