به کویت تا سحــر شب زنده دارم
بیــــا زین بیش مگـــذار انتـــظارم
شوم گاهی من از این زندگی سیر
بســــوزد کـــــاش بخـت نـــابکارم
جوانـی رفت و روزِ خوش نــدیدم
بخاکستـــــــر فکنــــــدی نوبهـارم
رهــــــا کردی مــــرا در آتش جنگ
مگر رســـــم وفـــــــا این بود یارم
تـــو را من از خدا خواهـــم بهرجا
اگر باشی به دنیـــــــــا غم ندارم
شــــــوم قــــربان بــاغ و بوستانت
به ســـــرو قامتت قمـــری و سارم
نبینـــــــم تاکــه رویت کی بمیــرم
به پیش پـــــای تو جـــان میسپارم
اگـــــر از دیــده ام دوری گـــــزیدی
به دل هـــر لحظه باشـی در کنارم
لقب ده هرچه میخواهی به محمود
به پیش شــــــــاه عالـم هوشیارم
-------------------------------------
احمد محمود امپراطور
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر