وطــن در دست بیمـــــــــاران آدمخــــوار افتاده
در این جــــا زندگانــی گونـــــه ای اجبار افتاده
شده صحرا و کوه و دشت جای پــای خونریزان
تفنـــــگ و تــوپ روی شانـــــه ای بدکار افتاده
سراســـــر ملت از این حال نا میمـون هراسانند
گــــــروه چارپـــــا از هـــــر در و دیـــوار افتاده
چه گویــم از که گویــم بر که گویــم من نمیدانم
که قانــــون دست هر کج بینی کج رفتــار افتاده
از این جمع که داد صلح و آزادی زننـــــد بر ما
وقــــــار و آبــــــــرو و عزتـــی بسیــــــار افتاده
تمنــــا از که باید کــــــــرد آهنـــــگ محبت را
غـــــم عالــــم درون سینــــــه ای غمخوار افتاده
صفیـــــرِ انتحــــار و راکت و خمپـــــاره می آید
اعمـــارت خاک شد، در خون دل معمـــار افتاده
نه تمکینِ نه تحسینِ فقط ظلم است و بیداد است
بلی تاریـــخ مـــــــا تــــکرار در تــــکرار افتاده
جگر را در کف پا بنــد محمود ورنـــه در اینجا
هــــــزاران سنگ روی جـــاده ای پر خار افتاده
--------------------------------------------
سه شنبه 04 ثور 1397 آفتابی
که برابر میشود به 24 آپریل 2018 ترسایی
سرودم
احمد محمود امپراطور
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر