روزگار است.! یک الاغ همــراهی تازی داشتی
در زمیــــن و آسمـــــان این امتیـــــــازی داشتی
سکته میکردی زشادی حاجی صاحب میگفتنت
پیـــــش اولاد و زنت گـــــــــردن درازی داشتی
جامــــــه و تنبان و جاکت را نمی دیدی به سال
در زمستـــــان و تمـــــوز پاپــوش گازی داشتی
این فلک دون است و دونـــان را کند بالا همیش
ورنــــه بر قــــوت شـــــکم نان و پیازی داشتی
تـــــازه من دیشب خبـــــر گشتم ز افعالت کثیف
شب تمـــــام شب تو بــــــزمِ بچــه بازی داشتی
میزدی چرخ و دو گوش ات تال طبله می‌شمرد
با دو چشـــم خود اشــــــاره سوی جازی داشتی
تا صــــــدای تمبک و دمبـــــوره را کردن بلند
در میـــــــان خلق رقصــــی نـــاز نازی داشتی
سبحه ات سه متـــر و شف از بند پا اندک بلند
بین خلق بی خبـــــــــــــر گردن فرازی داشتی
در نماز صبــــــح خواندی سوره ای رحمان را
با همـــه بی عفت ها صحنــــــه سازی داشتی
صد دفعـــــه گفتی که من قربان رویت میشوم
گشتــــی رســـــوا پیش محمود و ایازی داشتی
------------------------------------------
سه شنبه 28 حمل 1397 آفتابی
که برابر میشود به 17اپریل 2018 ترسایی
ســـــــرودم
احمد محمود امپراطور
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر