سقف بشکست و فروریخت دری خانه ای ما

سقف بشکست و فروریخت دری خانه ای ما

مهـری کم مهر، سیاه بسته ز کاشانه ای ما

هـــر کجـــا است نشـــان از دلِ دیوانه ای ما

 بوی خون می بدهــــد آب و گِل و دانه ای ما

 زلف این هستی کلاویــز شد از شانه ای ما

---------------------------

برف  بیـــداد ز یکسوی و غــم از سوی دیگر

آتش خصــم ز یکسوی و بـــم از سوی دیگر

شــــام تاریک ز یکسو عــــدم از سوی دیگر

دود این نالــه بلنــــد دم، بدم از سوی دیگر

پس کجا خفتــه همان زیـــورِ شاهانه ای ما

---------------------------

شاعـــران زیـاد ولـــی شاعــــــر دیوانی کو

 بیـــدل و حافــظ و فــردوسی و خاقانی کو

سعـــدی و مولـــوی و صـائب و کاشانی کو

عاصــی و عشقـــری و کابلــــی و فانی کو

چه جفــــایی شـده در مجلس رندانه ای ما

---------------------------

دیـــر ســـال ایست که از یـــار نداریم سراغ

من و تنهایی و این گوشه ای متروکه ای باغ

با گل زرد و دم ســـــرد کنــــم تــــازه دماغ

روشنــایی به تهی  بال که بُــرد است چراغ

شمـــع مدفـــون ز خاکستــــرِ پـروانه ای ما

---------------------------

نیست آن بـاده که تا ســـر کشم از جام ازل

تا کنــــم تــــازه دل خویش به انــــــواعِ غزل

دفتــــرِ عشق دهــــم زینــــــت اوزان و مثل

برسانــــم پیء خود تــــا به دری قصـــرِ امل

سکرِ امیــــــد برون جسته ز شاهدانه ای ما

---------------------------

قصــــه ای هجـر من از حادثـــــه باید پرسید

ز جفـــــای دو جهـــــان رنگِ رخـــم باید دید

به ســــرِ طالـــــعِ من چـــک زده باید خندید

از کجـــــا و به ســـــری عهـــدِ که باید امید

یار دیـــــروز وفـا کشتـــــــــه و بیگانه ای ما

---------------------------

زهـــر کین می کشیم هر جای بمثل عقرب

فـارغ از انس و فرو رفتــــه  به شوق مذهب

همگــان در طلبی شهـــرت و نــام و منصب

به سر زار و ضعیـــف یکسـره داریـــم غضب

این بود؟ حاصلـه ای قـــوت مـــــردانه ای ما

---------------------------

زاهـــــد اینجا نرسد فکــر تو با طبـــع سلیم

منی پیرانـــه ســر و دوستـــی با یــارِ قدیم

عطـــر فـــردوس رســـد با گل جنـــات نعیم

تو و آن صوفــی و شیــطان بمن است رجیم

دور رو تــــا نکنــــی رنجــــه تو جانانه ای ما

---------------------------

دل به دریایـــی که افتـــــاده به ماننـد حباب

آسمـــان تیــــره شده در نظـرم مثل سحاب

صوت بلبل به در گوش من است همچو غراب

آی پیمانــــه زنیــــم بـــاز ازان بـــاده ای ناب

محمود اینجا ز جگر پختــــــه پرهیزانـه ای ما

---------------------------

یکشنبه 17 جوزا 1394 هجری خورشیدی

که برابر میشود به 07 جون 2015 میلادی

ســـــرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان