ترا تنهــــــای تنهــــا دوست دارم

با سپاس فراوان از آهنگساز و آواز خوان محبوب و مستعد کشورم
جناب محترم هدایت " محمود"
که با لطف بیکران شان شعر مرا با ظرافت و زیبا ویژه آهنگ ترتیب نمودند.
خواستم از طریق این دریچه به شما سروران گرانقدر تقدیم کنم.
----------------------------------------
ترا تنهــــــای تنهــــا دوست دارم
ترا امــــروز و فـــــردا دوست دارم
ترا از هر چــه بهتــــر می پسندم
ترا چون پیــــر و مـولا دوست دارم
ترا از عاشقـــــان، عاشق ترم من
ترا تا حـــــد یکتـــــا دوست دارم
ترا مانـــده ای لعــــلِ بدخشـــان
ترا تا هست دنیـــــا دوست دارم
ترا من می پرستـــــم سرور نازم
ترا در خواب و رویـــأ دوست دارم
ترا ای گیســــو افشـــــان دلآرام
ترا پنهــــان و پیــــدا دوست دارم
ترا روشن تــــر از مهتـــــاب بینم
ترا خورشیـــد زیبـــا دوست دارم
ترا دل خواهـد وجان خواهد و روح
ترا شـــورِ نفس هـا دوست دارم
ترا مجنون شـــدم میــدانی یا نه؟
ترا ماننــــد لیــــــلا دوست دارم
ترا ایمـــانِ ملـــکِ عشـــق دانم
ترا بهـتر ز تقــــــــوا دوست دارم
ترا در بستـــــــرِ آرامشــی شب
ترا با شعــر و معنــا دوست دارم
ترا جان خـــودم میـــــدانم و بس
ترا شـــرحِ معمـــــا دوست دارم
ترا محمود می خواهد شب و روز
ترا تا ختــــــم پهنــا دوست دارم
______________________
چهار شنبه ۱۵ دلو ۱۳۹۳ هجری آفتابی
که برابر میشود به ۰۴ فبروری ۲۰۱۵ میلادی
ســــــــــــرودم
احمد محمود امپراطور
کابل/افغانستان

مشکل اینجاست.!

مشکل اینجاست.!
غلط نبودم؛ دروغ نگفتم، خیانت نکردم
که امروز بمن باور ندارند.
امپراطور

پیمــــانِ قرآنی

بجواب غزل ناب شاعر والاگهر اکه عزیزالقدرم محترم محمد نعیم جوهر

_______________

دلبــــرم را عشقِ طوفانی کم است

نخـــره ها و کاکل افشانی کم است

دوستــی هـــــا در جهان بازاری شد
یـاری و پاســــی نمکدانی کم است

در زبــان هــــــر کس زند لافِ وفــــا

آشنــــا و دلبــــــــرِ جانی کم است

اعتبـــــــاری نیست در گفت و عمل

وعـــــده و پیمــــانِ قرآنی کم است

زخــــم ما تازه کنـــــد مرچِ فســــاد

نوشــــــدارو های درمانی کم است

زیـــــرِ نامِ مذهب و اســـــلام و دین

آنچه می بینی مسلمانی کم است

نالــــه می جوشد زخــــاک میهنـم

دشمنِ مـــــا را پریشانی کم است

دزد نامــــوسِ وطن چـــوکی نشین

قاضی و فرمـــــانِ زندانی کم است

بر دمـــاغِ سفلـــه ای قــــدرت طلب

آرزوی خانـــــــــه سامانی کم است

سفــــره ای ملت ندارد نـــان جــــو

خیـــال پلو از آش و بولانی کم است

مــال پاکستــــان و چین عالم گرفت

ارزشِ امــــــوالِ جاپــــانی کم است

تا جفنگِ شعـــــر نـــــو مرسوم شد

نکته سنجی و سخندانی کم است

آتش فرخنده زیـــــــــارت را بسوخت

حرمت بابای کیــــــــدانی کم است

ریشه کن شد باغ از دست شــــریر

چهارمغــز و توتِ تیشکانی کم است

درس می باید گرفتـــن از غـــــــرور

جرأت شاهـــدخت کوبانی کم است

زاغ آمـــــــد جای قمــــری بــــال زد

کبک را صـــوت و خرامانی کم است

لب کشال و منقــه بینـی شد فزون

مه رخِ زیبـــای شغنـــانی کم است

رهزنـــان تا جا گرفت در کوه و دشت

خیمه هـــــا و نای چوپانی کم است

مجلس رندانه شـــــده رقص و قمار

صوفیــــــان پاک و عرفانی کم است

بس خذف پوشی شده رسم و رواج

لاجـــــوردِ نغـــــزِ یمگانی کم است

قاتل و جانی به غـــرد همچـــو گرگ

مرحمت در جسم حیوانی کم است

قلب من میســــوزد از جـــرم و خطا

راست گویم عیب پوشانی کم است

در جوابِ جوهــــــــرِ ملـــکی سخن

هــر کسی را تابِ نیسانی کم است

آنچـــــه را محمود میـــــــدارد بیــان

گفتــه هایش را پشیمانی کم است
************

سه شنبه 19 جوزا 1394 هجری خورشیدی

که برابر میشود به 09 جون 2015 میلادی

سرودم

احمد محمود امپراطور
کابل/ افغانستان

لعل بدخشانی

به استقبال بیت زیبای سلطان سر زمین عشق

جــوهــرا در قـیــمـتِ ایـن فـــرد تــــو

گـر دهـم لعـــــلِ بدخشانی کــم است

احمد محمود امپراطور

--------------

شاهی ما را تختِ سلطانی کــم است

لــشکــرِ دورانِ عثمــانی کـــم است

رستــــــمِ دوران مــــا را دوسـتـــــان

دخـتــرِ شاهی سمنــگـانـی کــم است

تــا نـفـس بـاقیــسـت در آ غـوشِ دل

صـد شکایـت از پُـریـشانی کم است

دوسـتان در قصـر شـهنـشـاهی زمـان

نغمــه خوانی و غزلخـوانی کـم است

هرکجا جهل است و جاهل بی شمار

ارزشِ ولای انـســانـی کــــم اســت

در دلِ خــــوبـــــانِ دورانـــم هــنـــــوز

دشمنـی بـانفسِ شیطانی کم است

در مـیــانِ داشـتــه هــای جــوهـــرم

ِدفـتــر و دیـوان خـاقـانـی کــم است

جـوهــرا محـمـــود خـود را الحقــــــــا

خوانم اش گـر بیـدلِ ثـانی کــم است

-----------

محمدنعیم جوهر

آلمان

09/06/2015

سقف بشکست و فروریخت دری خانه ای ما

سقف بشکست و فروریخت دری خانه ای ما

مهـری کم مهر، سیاه بسته ز کاشانه ای ما

هـــر کجـــا است نشـــان از دلِ دیوانه ای ما

 بوی خون می بدهــــد آب و گِل و دانه ای ما

 زلف این هستی کلاویــز شد از شانه ای ما

---------------------------

برف  بیـــداد ز یکسوی و غــم از سوی دیگر

آتش خصــم ز یکسوی و بـــم از سوی دیگر

شــــام تاریک ز یکسو عــــدم از سوی دیگر

دود این نالــه بلنــــد دم، بدم از سوی دیگر

پس کجا خفتــه همان زیـــورِ شاهانه ای ما

---------------------------

شاعـــران زیـاد ولـــی شاعــــــر دیوانی کو

 بیـــدل و حافــظ و فــردوسی و خاقانی کو

سعـــدی و مولـــوی و صـائب و کاشانی کو

عاصــی و عشقـــری و کابلــــی و فانی کو

چه جفــــایی شـده در مجلس رندانه ای ما

---------------------------

دیـــر ســـال ایست که از یـــار نداریم سراغ

من و تنهایی و این گوشه ای متروکه ای باغ

با گل زرد و دم ســـــرد کنــــم تــــازه دماغ

روشنــایی به تهی  بال که بُــرد است چراغ

شمـــع مدفـــون ز خاکستــــرِ پـروانه ای ما

---------------------------

نیست آن بـاده که تا ســـر کشم از جام ازل

تا کنــــم تــــازه دل خویش به انــــــواعِ غزل

دفتــــرِ عشق دهــــم زینــــــت اوزان و مثل

برسانــــم پیء خود تــــا به دری قصـــرِ امل

سکرِ امیــــــد برون جسته ز شاهدانه ای ما

---------------------------

قصــــه ای هجـر من از حادثـــــه باید پرسید

ز جفـــــای دو جهـــــان رنگِ رخـــم باید دید

به ســــرِ طالـــــعِ من چـــک زده باید خندید

از کجـــــا و به ســـــری عهـــدِ که باید امید

یار دیـــــروز وفـا کشتـــــــــه و بیگانه ای ما

---------------------------

زهـــر کین می کشیم هر جای بمثل عقرب

فـارغ از انس و فرو رفتــــه  به شوق مذهب

همگــان در طلبی شهـــرت و نــام و منصب

به سر زار و ضعیـــف یکسـره داریـــم غضب

این بود؟ حاصلـه ای قـــوت مـــــردانه ای ما

---------------------------

زاهـــــد اینجا نرسد فکــر تو با طبـــع سلیم

منی پیرانـــه ســر و دوستـــی با یــارِ قدیم

عطـــر فـــردوس رســـد با گل جنـــات نعیم

تو و آن صوفــی و شیــطان بمن است رجیم

دور رو تــــا نکنــــی رنجــــه تو جانانه ای ما

---------------------------

دل به دریایـــی که افتـــــاده به ماننـد حباب

آسمـــان تیــــره شده در نظـرم مثل سحاب

صوت بلبل به در گوش من است همچو غراب

آی پیمانــــه زنیــــم بـــاز ازان بـــاده ای ناب

محمود اینجا ز جگر پختــــــه پرهیزانـه ای ما

---------------------------

یکشنبه 17 جوزا 1394 هجری خورشیدی

که برابر میشود به 07 جون 2015 میلادی

ســـــرودم

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان

دل نگران

خیلی وقت است که از دل نگرانت باشم
چشم بر جلوه ای آن سـروِ روانت باشم
امپراطور

انسان در هنگام نیازمندی تنها می ماند.

انســان
در هنــگام نیازمندی
تنهـــــــــــــا
می ماند.

امپراطور

نامه بدوستان

درود بدوستان و عزیزانم که قلباً نگران من بودند
همچنان به آنانیکه لطف کردن و نسبت بمن چیزی های
نوشتن که گویا من در شفاخانه هستم
و در میان مرگ و زندگی قرار دارم.
دست شان درد نکند به نوع آنها هم
در یاد من بودند، وقت گذاشتن و مطلب نگاشتن
گویا دشمنی کردند ولی من لطف پنداشتم.
من در کابل هستم درست در  منزل خودمان
و در  سلامت کامل بسر میبرم،
 مصروف پرورش گل و گیاه. مدت ها
بود که باغچه حویلی رنگ کویر گرفته بود..
از چندی بدینسو خرابه های دل را ترک کردم
چون هر چه کوشیدم ویران و ویران تر شد
و به متروکه  باغچه خشکیده ای منزل مان سر زدم
و  بی درنگ برای آبادی و شگوفایی اش
عرق ریختم و دستانم را با گهر آبله مزین کردم.
بعد از گذشت 17 روز، شب گذشته
شعری در سبک مثنوی برایم الهام شد
  و این گواهی بود که دوباره بدوستان  صفحات اجتماعیم برگردم.
بدینوسیله از فرد فرد  سروران  که لطف نمودند
پیام گذاشتن، ایمیل کردند و تماس تیلفونی گرفتـند از صمیم قلب
تشکر می کنم.
با احترام
احمد محمود امپراطور
کابل/افغانستان

زندگی

زندگی محمـــولـــــــــه ای آوارگی
زندگی نـــا شـــادی و بیچــــارگی
زندگی یــــک عـــــالمــــی از آرزو
زندگی  خاکستــــــری از آبـــــــرو
زندگی دیـــوانــگی هـــا و جنـــون
زندگی خفتـــن میــان خاک و خون
زندگی آهنــــگ تقــــدیر و تــلاش
زندگی پیوستـــه در فــــکر معاش
زندگی عاشـــق شـدن با یک نگاه
زندگی جستــــن به پـــرواز رفـــاه
زندگی حرص طمـــع خـــوار عظیم
زندگی ره کــــار با عقـــــل سلیم
زندگی دنیـــایی وحشت هــا و راز
زندگی هنگامـــــه ای سـوز و گداز
زندگی کشــــور گشـــای نیستی
زندگی ســــالاری نیــــکو زیستی
زندگی پیــــوند عشــــق ناتمــــام
زندگی آن حاصــــل نا پُختــــه خام
زندگی عطـر طـــــراوت های شوق
زندگی گلبــــرگ هــــای اهل ذوق
زندگی آتــش گرفتـــــن در نبــــرد
زندگی تنهـــا شــدن با کوهی درد
زندگی رنــــگِ زمستــــان و بهـــار
زندگی دُر دانــــــه ای عالــم شکار
زندگی رفتــــن به بیــــرون حــــرم
زندگی بیـــــدار گشتـــــن در عدم
زندگی دل بـُـــــــردن و دل باختــن
زندگی بــا هیـچ، هیـچ اش ساختن
زندگی پیمانــــه هـــای بی شـراب
زندگی نـــادم شـــدن بیـــن سراب
زندگی چرخنـــده ای بی پـــا و سر
زندگی شـــاخِ درختـــی بـی ثمـــر
زندگی رفتــــن ز خـود تا مـــــرز دل
زندگی تا فــــرق باشـــد پـــا به گِل
زندگی آن لحظــــه هــــای بی انس
زندگی نبُوَد بجــــز حـــرص هــــوس
زندگی استــــاد معنــــی های و پند
زندگی ســـودی فــــراوان و گـــــزند
زندگی آن جــــاده ای پر شــر و شور
زندگی بـــا تــــرس بنمــــودن عبــور
زندگی دانشــــــوران بـــی ســـــواد
زندگی کـــم بشمــــری باشـــد زیاد
زندگی نیـــک و بَــد اش باید شناخت
زندگی با هر کدامش ساخت، ساخت
زندگی آن رنـــگِ خشـــکِ بــی دوات
زندگی کوهـــی گــــرانِ بــی ثبــــات
زندگی اشـکِ خوشـــی و ناخوشــی
زندگی تــا زنــــده ای بـــاری کشـی
زندگی شیــرین ترین، شیــرین ترین
زندگی تکـــــــرار آهـــــی آخــــــرین
زندگی فـــــورانـــی آب در صعــــــود
زندگی واپــــس فتـــــادن در سجـود
زندگی محمــود رفتــــــن از جهــــان
زندگی پـــــــرواز ســـــوی آسمـــان
--------------------------
یکشنبه 10 جوزا 1394 هجری خورشیدی
که برابر می شود 31 می 2015 میلادی
سرودم
احمد محمود امپراطور
کابل/ افغانستان