خدا، خدا کردم

نیــــامدی چقــــدر من بیــــا، بیـــا کردم
برای دیدنت هـــر سوی دست و پا کردم
چو شمع سوختم و قطره،قطره آب شدم
به صـــد شکست دل خویش مومیا کردم
چه کردی با من ناکـــــرده کار و نادیـــده
کـه خویش را به چنیــــن درد مبتلا کردم
شبـــم به زاری و روزم به انتظـار گذشت
چقدر پیش خـــداوند خـــدا، خـــدا کردم
بســـــا که نامه نوشتم ولی ز بیم رقیب
بســـوی تو نفرستــــــادم و حیـــا کردم
من از حریر دل و پـــــرده های چشمانم
برای زیب تنــــت جامـــــــــه و قبا کردم 
به هر کجـا که روم پیش دیده جلوه گری
به خواب یا که به بیـداری چشم وا کردم
کجـــا روم چه کنـم بنـــد حلقه ی عشقم
نمــــــاز شــــام دو زلف تو اقتـــدا کردم
دگر به صومعه و دیر و کعبه کارم نیست
که ترک مسجـــد و هم دلق پارســا کردم
بگیـــر احمـد و، محمـود و، امپـراطورت
که اسم و هم لقب و جان خود فدا کردم
---------------------
شنبه 15 سنبله 1393 هجری آفتابی
که برابر میشود به 06 سپتامبر 2014 میلادی
سرودم
احمد محمود امپراطور