جریان مشاعره ی من با شاعر گرانقدر جناب محترم محمد نعیم جوهر
که بعد از نشر این غزل در صفحه ی اجتماعیم بطور فی البدیه صورت گرفت
خواستم به عموم دوستان و علاقه مندانم شریک سازم.
نیــــامدی چقــــدر من بیــــا، بیـــا کردم
برای دیدنت هـــر سوی دست و پا کردم
چو شمع سوختم و قطره،قطره آب شدم
به صـــد شکست دل خویش مومیا کردم
چه کردی با من ناکـــــرده کار و نادیـــده
کـه خویش را به چنیــــن درد مبتلا کردم
شبـــم به زاری و روزم به انتظـار گذشت
چقدر پیش خـــداوند خـــدا، خـــدا کردم
بســـــا که نامه نوشتم ولی ز بیم رقیب
بســـوی تو نفرستــــــادم و حیـــا کردم
من از حریر دل و پـــــرده های چشمانم
برای زیب تنــــت جامـــــــــه و قبا کردم
به هر کجـا که روم پیش دیده جلوه گری
به خواب یا که به بیـداری چشم وا کردم
کجـــا روم چه کنـم بنـــد حلقه ی عشقم
نمــــــاز شــــام دو زلف تو اقتـــدا کردم
دگر به صومعه و دیر و کعبه کارم نیست
که ترک مسجـــد و هم دلق پارســا کردم
بگیـــر احمـد و، محمـود و، امپـراطورت
که اسم و هم لقب و جان خود فدا کردم
---------------------
شنبه 15 سنبله 1393 هجری آفتابی
که برابر میشود به 06 سپتامبر 2014 میلادی
سرودم
احمد محمود امپراطور
برای( محمود ) دلبنــــــــد خود در این غربت
هـــــــــــــزار بار به در بـــــارِ حق دعا کردم
جوهر
---
از حضور سخنور دانا و گرانقدر عالی جناب محمد نعیم جوهر
کهکشانها ممنون و مدیونم
هــــــــــــــزار درد و الــــــــــــم از فلک کشیدم من
که دل به (جوهــــــر) آیینــــــــــــــه آشنــــا کردم
امپراطور
---
به نـــــــــــــزد از خود وبیگانه بار ها ( محمود )
فغــــــــــان وناله وفــــــــــــریاد وگریـــه ها کردم
جوهر
---
ســــــــرم به خنجـــــــرِ مهـــــــــــر و وفا جدا گردد
اگــــــــــــــر که شــــــــــرطِ وفا را به زیر پا کردم
جوهر
---
سپاس از جوهر خردمند.!
ببین زمانـــــــــه چه آفت به جــــــان ما افکنــــــد
اگـــــــــــر به خون دل خویش هـــــــــم دوا کردم
امپراطور
---
به پای قصــــــــر تو (محمود)، من پس از عمری
هـــــــــــــزار عقده ی دل را به گریــــه وا کردم
جوهر
---
الله..................!
به اشک (جوهــــــــر) دانا شــــــدم کباب امروز
ز خویش رفتـــــــــه و ناچـــــــــار من ندا کردم
امپراطور
---
مرحبا صد مرحبا...
سرِ که بی خبــــــر از روزگـــــارِ شیرین بود
بیــــــادِ تیشه فرهـــــــاد خــــــود دو تا کردم
جوهر
---
دوست گرانقدر اکه بزرگوارم جناب محترم جوهر صاحب برقرار باشید.
مگر که اشک خوشی گشته است حرام بما؟
که نیمه شب به دعا گریـــــه ی خفـــا کردم
امپراطور
---
چوشمع تا به سحر سوختــــــم ســـرا پا را
بیـــــــاد گلشنِ رویت ســــــــــرم فنا کردم
جوهر
---
طبع سلیم و موزون جوهر بزرگوار نشه خرام باد......
ز دست دادم و اکنون دگـــــــر توانم نیست
به ناغلط ز کفـــــــــم دامنــــــت رها کردم
امپراطور
---
مرا ببخش به فرمــــانِ خویشتن( محمود)
فـــــــدای طبــــع تو گر شعرِ نا رسا کردم
جوهر
بسلامت باشی عزیزی دلم محمود جان.
اکه گرانقدرم جوهر صاحب واژه گان ناب شما دُر و دُر دانه است
ابیات زیبا شما به سروده ای من زینت ادبی بخشید خواهش می کنم.
منـــــــــم عاصــــی دوران خویشتن (جوهر)
خدا ببخشــــــد اگر ظلـــــــــــم و ناروا کردم
امپراطور
---
شکایتِ دل محمودِ خویش خواهــــــم گفت
اگر که عــــــــزم سفــر سوی کبریاء کردم
جوهر
---
اکه خداوند رحمان عمر خضر و صحت کامل را توام با خوشی نصیب تان کند
آمین.
مکن که عمـــر به تــــــــــاراج میرود آخر
به آرزوی تو این زندگــــی بنــــــــــا کردم
امپراطور
---
به باغِ در بدرِ شوره زارِ سینــــــــهٔ خویش
محبتــــــی گلِ روی تو جــــا بجـــــــا کردم
جوهر
---
ببین چه می کشم از دستت ای خــــــدا ناترس
به بحر خون و سرشک رفتــــــه و شنا کردم -
امپراطور
---
مرا ز جمع ملا زاده گـــــــــــــانِ شهر مخوان
من هر چــــــه ام به تو کی جانِ من جفا کردم
جوهر
---
مــــــــــرا عنان همـــــان روز رفت از دستم
که چشـــــــــــم بر رخ آن یـــــــار آشنا کردم
امپراطور
طبع تان مستدام
---مکن ز درگهـــــی خود نا امیــــــــد محمودم
اگــــــــر که عرضِ دلِ بیکسی گـــــــدا کردم
جوهر
---
ز خویش میــــــروم هر لحظه ی که یاد آرم
دو چشـــــــــم را که خودم نقش توتیا کردم
امپراطور
اکه
جان بعد از بسیار وقتها درست بعد از مشاعره فی البدیه
که با
جناب حسن شاه فروغ صاحب داشتم
اینبار خوشحالم که با شما چنین لحظات شیرین و
بیاد ماندنی را تجربه می کنم.
---
زرِ شکسته پرِ(جوهــــــــرِ) تو ام( محمـــــود)
که سکــــــه ی گلِ روی تــــــــــــرا طلا کردم
جوهر
---
به جوهر تو کنم فخـــــــــــــر ای خجسته کلام
که رو به سوی تو اکسیـــــــــــر و کیمیا کردم
امپراطور
---
بیــــــــادِ آمدنت ای عزیـــــــــــــزی جان امشب
دل شکستـــــــــه ی خود نقشِ بوریـــــــــا کردم
جوهر
---
دگـــــــــر توان منِ بینــــــــــوا نه بود زین بیش
ز خون دیـــــــده کف پــــــای تو حنــــــــا کردم
امپراطور
عمر پر بارت مملو از شادمانی جوهر صاحب..!
---
ســــــــرم فـــــــــــدای تو ای نازنین شعر وسخن
شــــــکر که حرفِ دلـــــــــــــم با تو همنوا کردم
جوهر
---
چـــرا شکستـــــه شود قلب (جوهر) و (محمود)
همین بس است که پیمــــــــــــان به بیوفا کردم
امپراطور
شیرین ابیات شما را واقعاً و قلباً می ستایم.
---
عــــــــلاجِ دردِ دلِ بیقـــــــــرار خویش امشب
به گفتـــــــــــه های تو ای آشنــــــا دوا کردم
جوهر
---
ز آسمــــــــــــان دلــــــــم خون غصه می بارد
مــــگر به یــاد تو دردی دلــــــــــــم دوا کردم
امپراطور
---
بپای قصــــــــــرِ تو ای آشنــــــــــــائی دیرینم
شکایت از غـــــــــــــــم آن شوخِ بی حیا کردم
جوهر
---
نگشتی واقف از احوالــــــــم ای پری رخسار
شـــــکایت تو به دربـــــار کبــــــــــریا کردم
امپراطور
طبع موزون جوهر صاحب بدور از گزند باد.
---
به بین از خود و بیگانــــــــــــه من ز رسوائی
قیامتـــــــــــــی دیـــــــــگری در جهان بپا کردم
جوهر
---
خـــدا نگاهت کند (جوهـــــــــــــر) خرد پرور
که با نوازش تو شـــــــــرح ماجــــــــرا کردم
امپراطور
---
عنــــان این دل بی اختیـــــــــــــارِ ســـرکش را
به دامِ حلقـــــــــــه زلفـــــــــــان او رها کردم
جوهر
---
ز حادثــــــات جهان کی رها شویم آخــــــــــر
به پاک دامنـــــــــــــــی از هر گنـــه ابا کردم
امپراطور
---به صبح وشام هــــــــــــزاران هزار بار دیگر
همیشه یــــــــــاد ترا همـــــــــــرهی ثنا کردم
جوهر
---
چه کرده ام که مـــــــــرا ماندی در میــــانه راه
به گفته های تو نه چون و نه چـــــــــــرا کردم
امپراطور
---
هــــــــــــزار هدیه ی سلطانِ خویش را یاران
فــــــــدای عـــــــــــزت مهمـــانِ ورخطا کردم
جوهر
محمود جان خودت را برنده اعلان میکنم موفق وسر بلند باشید .
---
ببین دلــــــــم تو از این بیشتـــــــــر مده آزار
ز هر چه کـــــــــــــرده برای تو اعتنا کردم
امپراطور
اکه بزرگوارم محترم جوهر صاحب برایتان شب و روز خوش استدعا می کنم.
ختم مشاعره.
